sieciowe
Encyklopedia PWN
krystal. równoległościan stanowiący podstawowy, powtarzający się okresowo w przestrzeni element sieci przestrzennej; kształt i rozmiary komórki elementarnej określają stałe sieciowe: długości krawędzi: a, b, c, i kąty: α, β, γ między nimi.
krystalografia
nauka o wewn. i zewn. budowie oraz o powstawaniu i właściwościach fiz. i fizykochemicznych ciał krystalicznych;
[gr. krýstallos ‘kryształ’, gráphō ‘piszę’],
3 proste sieciowe w sieci przestrzennej wybrane jako krawędzie komórki elementarnej;
prawa określające prawidłowości zewn. i wewn. budowy ciał krystalicznych.
odbiornik telewizyjny, telewizor,
urządzenie elektroniczne przeznaczone do odbioru sygnałów telewizyjnych (emitowanych przez telewizyjne stacje nadawcze za pomocą anten nadawczych lub przesyłanych przewodowo w telewizyjnych sieciach przewodowych; telewizja) oraz do przetwarzania ich na obraz, odtwarzany na ekranie kineskopu lub ekranie LCD czy PDP, i na towarzyszący mu dźwięk, odtwarzany za pomocą głośnika (zespołu głośników) bądź słuchawek.
optymalizacja
wyznaczenie najlepszego rozwiązania jakiegoś zadania (np. techn., ekon., społ.) ze względu na przyjęte kryterium (wskaźnik specyficznie rozumianej jakości, np. koszt, zysk, niezawodność, dokładność, czas realizacji zadania), przy uwzględnieniu istniejących ograniczeń;
[łac. optimus ‘najlepszy’],