sieć zarządzania telekomunikacją
Encyklopedia PWN
zespół rozmieszczonych na pewnym obszarze, powiązanych ze sobą funkcjonalnie urządzeń telekomunik., przeznaczonych do świadczenia różnych usług telekomunik. (np. usług telefonicznych, radiotelefonicznych, telegraficznych, transmisji danych, radiofonicznych, telewizyjnych);
zespół satelitarnych stacji naziemnych w Psarach-Kątach (k. Kielc), świadczący usługi łączności satelitarnej odbiorcom krajowym i zagranicznym (radiokomunikacja);
radiokomunikacja
dział telekomunikacji związany z przesyłaniem wiadomości na odległość przy użyciu fal elektromagnetycznych, gł. fal radiowych;
[łac.],
radiowe urządzenie nadawczo-odbiorcze (radiostacja), umieszczone na powierzchni Ziemi (lub w atmosferze ziemskiej), stanowiące część systemu radiokomunikacji;
sygnalizacja
telekom. dziedzina telekomunikacji obejmująca jednokierunkowe przekazywanie sygnałów (opt., akustycznych) o umownym znaczeniu.
[łac. signalis ‘dający znak’],
TMN, ang. Telecommunications Management Network, sieć zarządzania telekomunikacją,
rodzaj sieci telekomunikacyjnej.
