sentencja
Encyklopedia PWN
dystych
strofa złożona z 2 wersów o identycznej lub różnej strukturze;
[gr. dístichon < dístichos ‘dwurzędowy’],
elogium
w staroż. Rzymie napisy umieszczane pod przechowywanymi w domach wizerunkami przodków, wyliczające ich czyny, urzędy i zasługi;
[łac. < gr.],
lit. forma literowo-obrazowa, zbudowana z sentencji (temat, motto) i wierszowanego komentarza (epigramat) mająca znaczenie symbol. lub alegoryczne oraz często rebusowy charakter.
ikon.:
ex nihilo nihil fit
z niczego nic nie powstaje — łacinska forma (Lukrecjusz O naturze wszechrzeczy) sentencji sformułowanej przez eleatów (Melissos z Samos), ukazująca sprzeczność w pojęciu stawania się bytu;
[łac., ‘z niczego nic nie powstaje’],
liryk niemiecki;