sentencja

Encyklopedia PWN

sentencja
[łac.]
opinia, sąd, myśl ogólna natury moralnej lub filoz., wyrażona zwięźle w jednym zdaniu.
prawo zasadnicza część wyroku zawierająca rozstrzygnięcie sprawy.
sentencje
[łac.],
średniowieczne zbiory tekstów (głównie w postaci zdań wyrażających pewną myśl filozoficzną lub teologiczną) wybranych z Pisma Świętego i prac autorytatywnych pisarzy kościelnych, opracowane w celu skodyfikowania materiału teologicznego i pełniące funkcje podręczników teologii;
midrasz
[hebr. dārāš ‘badać’, ‘dociekać’],
w judaizmie metoda interpretacji, komentowania tekstu biblijnego za pomocą objaśnień, sentencji i przypowieści, wykorzystująca w tym celu tradycję ustną.;
Tomasz z Akwinu, Akwinata, Doktor Anielski, święty, ur. 1224 lub 1225, Roccasecca k. Neapolu, zm. 7 III 1274, Fossanova,
teolog i filozof, twórca tomizmu.
adagium
[łac.],
sentencja,
formuła wyrażająca ogólną prawdę;
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia