scyntylatorami

Encyklopedia PWN

scyntylator
[łac.],
substancja (stała, ciekła, gazowa), w której pod wpływem padającego wysokoenerg. promieniowania jonizującego występują scyntylacje;
scyntylacje
[łac.],
fiz. krótkotrwałe (10–9–10–4 s) błyski świetlne powstające przy przechodzeniu cząstek naładowanych przez substancje zw. scyntylatorami (mogą być gazowe, ciekłe, stałe, np. siarczek cynku ZnS lub siarczek kadmu CdS aktywowane srebrem, jodki metali alkalicznych aktywowane talem);
luminofory
[łac.-gr.],
substancje przejawiające luminescencję (luminezujące);
przyrządy i urządzenia służące do obserwacji astronomicznych.
związek cynku z siarką;
tal
[gr. thallós ‘zielony pęd’, ‘gałązka’],
Tl, thallium,
pierwiastek chemiczny o liczbie atomowej 81;
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia