scyntylatorami
Encyklopedia PWN
scyntylator
substancja (stała, ciekła, gazowa), w której pod wpływem padającego wysokoenerg. promieniowania jonizującego występują scyntylacje;
[łac.],
scyntylacje
fiz. krótkotrwałe (10–9–10–4 s) błyski świetlne powstające przy przechodzeniu cząstek naładowanych przez substancje zw. scyntylatorami (mogą być gazowe, ciekłe, stałe, np. siarczek cynku ZnS lub siarczek kadmu CdS aktywowane srebrem, jodki metali alkalicznych aktywowane talem);
[łac.],
luminofory
substancje przejawiające luminescencję (luminezujące);
[łac.-gr.],
przyrządy i urządzenia służące do obserwacji astronomicznych.
cynku siarczek, ZnS,
związek cynku z siarką;
pierwiastek chemiczny o liczbie atomowej 81;