schorzeń

Encyklopedia PWN

narząd zmysłu, przystosowany do odbierania bodźców świetlnych, przekształcania ich w impulsy nerwowe i przesyłania do mózgu;
osteopatia
[gr. ostéon ‘kość’, páthos ‘choroba’, ‘cierpienie’],
med. ogólna nazwa schorzeń układu kostnego lub chorób kości.
otorynolaryngologia
[gr. oús, ōtós ‘ucho’, rhís, rhinós ‘nos’, lárygx ‘krtań’, lógos ‘słowo’, ‘nauka’],
dział medycyny klinicznej zajmujący się diagnostyką i leczeniem chorób uszu (otologia), nosa (rynologia), gardła i krtani (laryngologia), także diagnostyką i leczeniem zaburzeń słuchu (audiologia), zaburzeń głosu i mowy (foniatria), zaburzeń równowagi (otoneurologia);
dyscyplina pedagogiki zajmująca się działalnością opiekuńczą prowadzoną przez instytucje opieki całkowitej lub częściowej oraz przez stowarzyszenia i organizacje skupiające dzieci i młodzież;
prenatalna diagnostyka, diagnostyka przedurodzeniowa,
med. działanie mające na celu określenie prawidłowości rozwoju płodu lub schorzeń mogących wikłać przebieg ciąży albo oddziaływać negatywnie na rozwój pourodzeniowy dziecka;
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia