saturacja
Encyklopedia PWN
w technologii cukrowniczej proces nasycania (uprzednio nawapnionego) soku buraczanego dwutlenkiem węgla, w celu wytrącenia osadu węglanu wapnia, adsorbującego z soku koloidowe zanieczyszczenia, tzw. niecukry
urządzenie służące do prowadzenia zewnątrzustrojowej, czasowej wymiany gazowej między krwią a powietrzem;
w technologii cukrowniczej osad z oczyszczanego soku dyfuzyjnego powstający podczas nawapniania (defekacji) i karbonatacji (nasycanie roztworu cukrowego dwutlenkiem węgla, zw. także saturacją);
urządzenie do pomiaru (metodą spektrometryczną) szybkości tętna i saturacji krwi, czyli stopnia wysycenia hemoglobiny tlenem;