satelitarną
Encyklopedia PWN
telekom. obrazy obiektów (powierzchni Ziemi, obiektów atmosferycznych, np. chmur), otrzymywane za pomocą aparatów (kamer) fotograficznych (fotografia lotnicza) oraz skanerów mono- i wielospektralnych (skaner), zainstalowanych na sztucznych satelitach krążących po orbitach przebiegających na wysokości 200–900 km i po orbicie geostacjonarnej na wysokości 35 786 km nad powierzchnią globu ziemskiego.
radiowe urządzenie nadawczo-odbiorcze (radiostacja), umieszczone na powierzchni Ziemi (lub w atmosferze ziemskiej), stanowiące część systemu radiokomunikacji;
rodzaj sieci geodezyjnej;
satelitarny DNA, repetytywny DNA,
część kwasu deoksyrybonukleinowego (DNA) różniąca się od pozostałego DNA gęstością oraz udziałem procentowym par zasad azotowych (inny stosunek par GC i AT);
satelitarny system monitorowania pojazdów, ang. Global Positioning System,
urządzenie elektroniczne zainstalowane w pojeździe osobowym lub ciężarowym, umożliwiające zdalne śledzenie miejsca postoju lub jazdy z dokładnością do 10 m, a także monitorowanie pracy silnika (szybkość jazdy, zużycie paliwa, temperatura płynu chłodniczego).
zespół satelitarnych stacji naziemnych w Psarach-Kątach (k. Kielc), świadczący usługi łączności satelitarnej odbiorcom krajowym i zagranicznym (radiokomunikacja);
