satelitarnej

Encyklopedia PWN

[łac. antenna ‘reja’],

urządzenie do wysyłania (antena nadawcza) lub (i) odbierania (antena odbiorcza) fal elektromagnetycznych (radiowych), stanowiące część składową każdego systemu radiokomunikacyjnego.

Eutelsat

, ang. European Telecommunications Satellite Organization Wymowa

, Europejska Organizacja Łączności Satelitarnej,

międzynar. organizacja z siedzibą w Paryżu, zał. 1977, której gł. zadaniem jest kierowanie eur. systemem radiokomunikacji satelitarnej Eutelsat oraz inicjowanie prac badawczych w tej dziedzinie.

fale radiowe,

fale elektromagnetyczne dł. od 0,1 mm do 100 km (częst. od 3000 GHz do 3 kHz).

Intelsat

, ang. International Telecommunications Satellite Organization Wymowa

, Międzynarodowa Organizacja Łączności Satelitarnej,

organizacja (konsorcjum) zajmująca się realizacją globalnego systemu radiokomunikacji satelitarnej I.;

Iridium,

pierwszy globalny system radiokomunikacji satelitarnej (osobistej), przeznaczony gł. do obsługi użytkowników wyposażonych w terminale ręczne (kieszonkowe);

niwelacja

[fr. < łac.],

technika pomiarowa stosowana w geodezji, służąca do wyznaczania różnic wysokości punktów w terenie oraz wysokości punktów względem przyjętego układu (systemu) odniesienia.

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>