sankcjonowanej
Encyklopedia PWN
deinstytucjonalizacja religijności, destandaryzacja religijności, dekodyfikacja religijności,
socjol. proces społ. charakteryzujący się: 1) osłabieniem legitymizacji, a tym samym oczywistości i bezsporności określonej instytucji rel.; 2) odchodzeniem od ekskluzywnych modeli interpretacji życia i przełamaniem ich monopolu; 3) osłabieniem motywacji społ. w zakresie przejmowania modeli interpretacji życia i wzorów zachowań (kryzys motywacji i wiarygodności); 4) rozbiciem społ. mechanizmów kontroli, w ramach których utrzymywano konformizm instytucjonalny w obszarze religii przez sankcjonowane reakcje na wszelkie odchylenia, a nawet skłonności do odchyleń od norm.
akt prawny, wydany 15 XI 1917 przez Radę Komisarzy Lud. wg projektu J. Stalina;
duchowieństwo, stan duchowny, kler,
ogół osób związanych z wykonywaniem kultu Bożego (funkcja sakralna) i posiadających odpowiednie święcenia.
sankcjonowane przez prawo karne stadia realizacji czynu zabronionego (tzw. formy stadialne) oraz sposoby współdziałania kilku osób w jego popełnieniu (tzw. formy zjawiskowe).
