sankcja
Encyklopedia PWN
sankcja
prawo:
[łac.],
część przepisu karnego określająca ustawowy wymiar kary za dane przestępstwo.
sankcja pragmatyczna 1438,
uchwały synodu fr. Kościoła katol. w Bourges, przyjęte następnie przez parlament (1439) i króla jako obowiązujące prawo;
sankcja pragmatyczna 1830,
edykt ogłoszony przez króla hiszp. Ferdynanda VII, dopuszczający dziedziczenie tronu w linii żeńskiej;
edykt królewski (cesarski) regulujący szczególnie ważne sprawy państwowe (np. zasadę następstwa tronu).
sankcja pragmatyczna 1713,
edykt cesarza Karola VI, wydany 19 IV 1713, ogłaszający niepodzielność posiadłości habsburskich i ich dziedziczenie także w liniach żeńskich (Karol VI nie miał męskiego potomstwa);
