samuraj
Encyklopedia PWN
japoński samuraj, przywódca pierwszego powstania przeciwko władzy shōgunatu Tokugawa;
rōnin
w dawnej Japonii człowiek, który utracił swe miejsce w feudalnej hierarchii społecznej;
[ro:nin],
w tradycji japońskiej rytualne samobójstwo samurajów; w kulturze zachodniej znane jako, → harakiri.
shōgun
w Japonii tytuł nadawany przez cesarza wielkim wojownikom stojącym na czele rządów wojskowych (bakufu).
[śo:gun; jap., ‘wielki wódz’, ‘wielki generał’, skrócona forma tytułu seii taishōgun ‘wielki wódz (generał) podbijający barbarzyńców’] 
,
siogun, szogun,
,
suiboku-ga
przewodni styl w malarstwie japońskim okresu Muromachi (XIV–XVI w.);
[jap., ‘malarstwo wodą i tuszem’],
