samowzbudną
Encyklopedia PWN
aerosprężystość, aeroelastyczność,
dział mechaniki, którego przedmiotem badań są zjawiska wzajemnego oddziaływania gazów i opływanych przez nie (lub poruszających się w nich) odkształcalnych ciał sprężystych;
fiz. okresowe lub prawie okresowe zmiany stanu układu fiz. (np. wahadła, struny, obwodu elektr.), zachodzące dokoła pewnego położenia równowagi pod wpływem dostarczonej do układu energii.
drgania samowzbudne, nieharmoniczne, zachodzące w układach nieliniowych, w których istotną rolę odgrywają siły dysypacyjne (tarcie w układzie mech., opór czynny w układzie elektr.);
Farmer Moses Gerrish, ur. 9 II 1820, Boscawen (stan New Hampshire), zm. 25 V 1893, Eliot (stan Maine),
amerykański elektrotechnik i wynalazca;
flatter
lotn. samowzbudne, o narastającej amplitudzie, drgania części statku powietrznego (skrzydeł, usterzeń i in.);
[ang.],
magnetyzm ziemski, geomagnetyzm,
zespół zjawisk magnetycznych związanych z Ziemią, także dział geofizyki obejmujący zagadnienia związane z ziemskim polem magnetycznym (polem geomagnetycznym).
