ręczne
Encyklopedia PWN
pomieszczenia oraz zainstalowane w nich urządzenia telekomutacyjne (łącznice) i pomocnicze (zasilające i in.), przeznaczone do zestawiania i rozłączania połączeń pomiędzy łączami doprowadzonymi do centrali;
narzędzie roln. ręczne, konne lub ciągnikowe;
wykonywanie na powierzchni przedmiotów (z metalu, szkła, drewna, gumy, niekiedy kości, kamieni półszlachetnych) zarysów liter, cyfr, stempli, form odlewniczych, form drukowych;
inkunabuł
stary druk sprzed 1501;
[łac.],
pierwszy globalny system radiokomunikacji satelitarnej (osobistej), przeznaczony gł. do obsługi użytkowników wyposażonych w terminale ręczne (kieszonkowe);
proces obróbki plastycznej polegający na kształtowaniu przedmiotów metalowych przez zgniatanie między powierzchniami zbliżających się do siebie narzędzi;
