rzutowa

Encyklopedia PWN

mat. obiekt opisywany przez geometrię rzutową (spełniający jej wszystkie twierdzenia).
dział geometrii powstały jako idealizacja malarskiej perspektywy zbieżnej.
geometria
[gr. gḗ ‘ziemia’, metréō ‘mierzę’],
dyscyplina nauki zajmująca się badaniem figur, tj. fragmentów rozmaitych przestrzeni.
dział geometrii poświęcony rzutowaniu figur przestrzennych na płaszczyznę, zwaną rzutnią, za pomocą równoległych lub przecinających się w jednym punkcie prostych rzutujących.
mat. twierdzenie opisujące własność trójwymiarowej przestrzeni rzutowej: jeśli proste łączące odpowiednie wierzchołki 2 trójkątów przecinają się w jednym punkcie (środek perspektywiczny), to proste zawierające odpowiednie boki tych trójkątów przecinają się w punktach leżących na jednej prostej (oś perspektywiczna).
dualność
[łac.],
dwoistość,
mat. występująca w różnych teoriach mat. wewn. symetria pojęć, która twierdzeniom, relacjom lub obiektom A takiej teorii pozwala przypisywać twierdzenia, relacje lub obiekty dualne A* (na ogół różne od A) tej samej teorii, przy czym zachodzi: (A*)* = A.
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia