rzeczywisty

Encyklopedia PWN

mat. dla funkcji f: I (I — przedział na prostej rzeczywistej) — kres górny zbioru wszystkich liczb , gdzie N jest dowolną liczbą naturalną, a punkty x0 < x1 < ... < xN są dowolnymi elementami przedziału I;
fiz. zasady określające ruch układu fizycznego, sformułowane przy wykorzystaniu rachunku wariacyjnego;
mat. dla liczby rzeczywistej a — nieujemna liczba, oznaczana |a|, równa a dla a ≥ 0 i −a, gdy a < 0;
całokształt prac doświadczalnych, których celem jest badanie zjawisk wzajemnego oddziaływania gazu i zanurzonego w nim ciała stałego, jeżeli występuje ruch względny gazu i ciała.
dział matematyki rozwinięty w latach 60. XX w. przez A. Robinsona, będący ścisłą realizacją pochodzącej z XVII w. koncepcji G.W. Leibniza, który chciał oprzeć cały rachunek różniczkowy i całkowy na pojęciu nieskończenie małej;
Arystoteles, Aristotélēs, ur. 384 p.n.e., Stagira (Tracja), zm. 322 p.n.e., Chalkis na wyspie Eubei,
filozof grecki, najwszechstronniejszy myśliciel i uczony starożytności.
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia