rysunek

Encyklopedia PWN

dziedzina sztuk pięknych, leżąca u podstaw malarstwa, rzeźby, grafiki, architektury i rzemiosła artystycznego; także technika, w której zostało wykonane dzieło sztuki;
stosowana w technice forma przekazywania informacji za pomocą umieszczania na płaszczyźnie arkusza rysunkowego lub innego medium (np. na ekranie monitora) umownie dobranych zespołów linii rysunkowych, które w miarę potrzeby są uzupełnione znakami pisarskimi (pismo techniczne) oraz innymi znakami umownymi, np. znakami wymiarowymi średnic, promieni, chropowatości.
Leonardo da Vinci
[l. da wịnczi] Wymowa,
ur. 15 IV 1452, Anchiano k. Vinci, zm. 2 V 1519, Cloux k. Amboise,
włoski artysta, teoretyk sztuki i uczony, jeden z trzech wielkich twórców renesansu włoskiego.
kalkomania
[fr.],
technika wykonywania barwnych rysunków na różnych podłożach (porcelanie, szkle, papierze) metodą przenoszenia ich ze specjalnie przygotowanego papieru; także nazwa papieru, z którego przenosi się rysunek;
Braque
[brak]
Georges Wymowa, ur. 13 V 1882, Argenteuil-sur-Seine, zm. 31 VIII 1963, Paryż,
francuski malarz, grafik i rzeźbiarz; współtwórca kubizmu.
diazotypia
[gr.],
dwuazotypia,
metoda kopiowania rysunków kreskowych na papierze pokrytym warstwą światłoczułego związku diazoniowego;
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia