rynkowy
Encyklopedia PWN
ekon. najogólniej, nadwyżka przychodów nad kosztami, dodatni wynik finansowy z całokształtu działalności przedsiębiorstwa.
aktywna polityka gospodarcza, dyskrecjonalna polityka gospodarcza,
ekon. polityka mająca na celu ustabilizowanie gospodarki po szoku popytowym (popyt) lub podażowym (podaż);
ekon. część analizy ekonomicznej, której przedmiotem jest gospodarka finansowa przedsiębiorstwa, czyli pozyskiwanie funduszy pieniężnych z różnych źródeł oraz ich wykorzystywanie w różnych obszarach działalności.
banki
ekon. przedsiębiorstwa zajmujące się pośrednictwem finansowym polegającym na gromadzeniu depozytów i udzielaniu kredytów.
[wł. banca ‘stół’, ‘ława’],
cenodawca, cenotwórca,
ekon. podmiot ekonomiczny będący stroną transakcji kupna–sprzedaży (dostawcą lub odbiorcą), którego udział w rynku jest na tyle duży, że jego sprzedaż lub zakupy mogą wpływać na cenę rynkową;
