ryftowa
Encyklopedia PWN
podłużne obniżenie terenu o dużych rozmiarach (długości setek lub tysięcy kilometrów), biegnące wzdłuż ryftu kontynentalnego lub oceanicznego;
ryft
geol. wielka, obniżona wzdłuż uskoków strefa tektoniczna, rozwinięta w obrębie kontynentalnej lub oceanicznej skorupy ziemskiej.
[ang.],
Atlantycki, Ocean, Atlantyk,
ocean między Europą, Afryką, Antarktydą i Ameryką, drugi na Ziemi według powierzchni, po Oceanie Spokojnym.
Czerwone, Morze, arab. Al-Baḥr al-Aḥmar, Al-Baḥr al-Kulzum, ang. Red Sea, staroż. Sinus Arabicus,
międzykontynentalne morze Oceanu Indyjskiego, leżące między Afryką a Półwyspem Arabskim;
podłużne obniżenie powierzchni Ziemi, o jednokierunkowym nachyleniu, utworzone głównie w wyniku erozji wód stale lub okresowo płynących, przy współdziałaniu innych procesów denudacyjnych (osuwanie, osiadanie, spełzywanie) oraz akumulacji.
Reykjanes, Reykjanes Ridge,
grzbiet śródoceaniczny w dnie Oceanu Atlantyckiego, północna część Grzbietu Śródatlantyckiego;