rugi pruskie
Encyklopedia PWN
rugi pruskie, rugi bismarkowskie,
bezwzględne wydalenie 1885 przez rząd pruski ze wschodnich prowincji monarchii ponad 26 tys. Polaków, mających obywatelstwo rosyjskie lub austriackie, oraz Żydów pochodzących z Imperium Rosyjskiego.
rugi
[niem.]:
całkowite lub częściowe usuwanie chłopów z uprawianej przez nich ziemi w celu powiększenia obszarów dominialnych;
Bismarck 
, hrabia Bismarck-Schönhausen (od 1865), książę (od 1871), ur. 1 IV 1815, Schönhausen k. Stendal, zm. 30 VII 1898, Friedrichsruh k. Hamburga,
prusko-niemiecki mąż stanu.
[bı̣smark]
Otto von , hrabia Bismarck-Schönhausen (od 1865), książę (od 1871), ur. 1 IV 1815, Schönhausen k. Stendal, zm. 30 VII 1898, Friedrichsruh k. Hamburga,
polityka Prus prowadzona w okresie zaborów, zmierzająca do rozpowszechnienia języka niemieckiego (państwowego), ewentualnie niemieckiej świadomości narodowej wśród mieszkańców ziem zajętych w wyniku rozbiorów Polski, a z upływem czasu — do wykorzenienia polskiej świadomości narodowej (wynarodowienia).
ogół sądów jako odrębnych organów państwowych, sprawujących wymiar sprawiedliwości na podstawie przepisów tzw. prawa sądowego (prawo cywilne, karne, procesowe, o ustroju sądów);
