rubid
Encyklopedia PWN
rubid, Rb, rubidium,
pierwiastek chemiczny o liczbie atomowej 37;
minerał, uwodniony chlorek potasu i magnezu KMgCl3· 6H2O;
lepidolit
minerał z grupy łyszczyków (litowych), glinokrzemian potasu i litu; zawiera domieszki cezu i rubidu;
[gr.],
minerał z grupy zeolitów, uwodniony glinokrzemian cezu i sodu (Cs,Na)[AlSi2O6]2 · nH2O;
ałuny
związki nieorg., uwodnione podwójne siarczany(VI) metali jednowartościowych MI i trójwartościowych MIII, o wzorze ogólnym MI2SO4 · MIII2(SO4)3 · 24H2O, gdzie MI — sód, potas, rubid, cez, tal, także grupa amonowa; MIII — gł. glin, chrom, żelazo, kobalt, gal, ind, tytan, wanad, mangan)
[łac.],
analiza spektralna, analiza spektrometryczna, analiza spektroskopowa, dawniej analiza widmowa,
zespół instrumentalnych metod analizy chem., w których mierzy się emisję, absorpcję lub rozpraszanie promieniowania elektromagnetycznego w funkcji długości fali.