roślinne
Encyklopedia PWN
związki organiczne występujące w kutykuli roślin;
ornament
szt. plast. motyw zdobniczy, pojedynczy lub powtarzający się w określonym rytmie, występujący we wszystkich rodzajach twórczości artystystycznej, od początku jej istnienia;
[łac. ornamentum ‘ozdoba’],
skały osadowe pochodzenia organicznego, głównie roślinnego, będące stałymi kopalinami palnymi.
związki chemiczne wybiórczo absorbujące promieniowanie elektromagnetyczne w zakresie widzialnym (o długości fali od ok. 400 do 780 nm) warunkujące barwę organizmów roślinnych i zwierzęcych albo nadające barwę przedmiotom użytkowym.
etnobotanika
subdyscyplina etnologii zajmująca się badaniem wiedzy lud. poszczególnych społeczności o świecie roślinnym oraz relacjami między tym światem a człowiekiem.
[gr. éthnos ‘lud’, ‘plemię’, ‘naród’, botanikós ‘zielarski’ < botánē ‘roślina’],
