rozumowaniu
Encyklopedia PWN
circulus in demonstrando
błędne koło w dowodzeniu lub szerzej — w rozumowaniu; błąd rozumowania polegający na tym, że zdanie, którego się dowodzi, jest jedną z przesłanek dowodu.
[łac.],
dialektyka
w filozofii pojęcie podlegajace wielowiekowej ewolucji, używane w kilku różnych znaczeniach.
[gr. dialektikḗ (téchnē) ‘dialektyczna (sztuka)’ < diá ‘roz’, ‘przez’, ‘poprzez’, lego ‘mówię’, ‘łączę’, ‘zbieram’],
paradoks
rozumowanie, którego każdemu elementowi towarzyszy pozorna oczywistość, a które okazuje się wadliwe, ponieważ prowadzi do takich wniosków, z których każdy z osobna jesteśmy skłonni uznać za prawdziwy, a które są w jawnej sprzeczności ze sobą lub z uprzednio przyjętymi założeniam;
[gr. parádoxos ‘nieoczekiwany’, ‘niewiarygodny’],
analiza logiczna
metoda rozwiązywania problemów drogą wyodrębniania i badania zagadnień bardziej podstawowych z zastosowaniem środków szeroko pojętej logiki (semiotyka, logika formalna, metodologia nauk).
[gr. análysis ‘rozłożenie’, ‘rozbiór’],
antynomia
log. para zdań (zdanie) wzajemnie sprzecznych, z których każde zdaje się równie dobrze uzasadnione (uzasadnianie).
[gr. antí ‘przeciw’, ‘naprzeciw’, nómos ‘prawo’],
dedukcja
log. rozumowanie (wnioskowanie), które posiada cechę niezawodności, tzn. od prawdziwych przesłanek prowadzi do prawdziwych wniosków dzięki zastosowaniu niezawodnej reguły wnioskowania (wnioskowanie);
[łac. deductio ‘wyprowadzenie’],
