roztopowe
Encyklopedia PWN
hydrol. jedna z klęsk żywiołowych, polegająca na zalaniu terenów przez wodę; zjawisko o charakterze przyr.-gosp. przynoszące szkody człowiekowi i gospodarce oraz naruszające stan środowiska przyr.;
hydrol. zjawisko hydrologiczne polegające na podniesieniu stanu wody w rzece lub jeziorze, powstałe w wyniku zwiększonego zasilania lub podpiętrzenia zwierciadła wody, utrudniającego swobodny odpływ;
Akwitański, Basen, Bassin Aquitain, Plaine (Bassin) d’Aquitaine, Nizina Akwitańska,
niz. w południowo-zachodniej Francji, między Pirenejami na południu, Masywem Centralnym na północnym wschodzie i Zat. Biskajską na zachodzie;
Baltoro, ang. Baltoro Glacier,
lodowiec górski na południowych stokach gór Karakorum, w północnej części Kaszmiru, znajdującej się pod administracją Pakistanu;
garnek podlodowcowy, marmit,
geol. głębokie (do kilku m), cylindryczne zagłębienie o gładkich ścianach, wyżłobione w litej skale wskutek erozji wód podlodowcowych;
kem
pagórek pochodzenia polodowcowego (wysokość od kilku do kilkudziesięciu m, szerokość do kilkuset m), zbudowany z warstwowanych piasków, mułków i żwirów, osadzonych w szerokich szczelinach i zagłębieniach martwego lodu przez wody roztopowe (fluwioglacjalne osady);
[ang.],
