rozpoznawanie obrazów
Encyklopedia PWN
autom. dział cybernetyki techn. zajmujący się metodami automatycznego rozpoznawania znaków graficznych, obrazów, dźwięków, a także chorób, uszkodzeń urządzeń techn. itp. na podstawie sygnałów, mierzonych parametrów, objawów lub cech związanych z przedmiotem badań.
obraz nadawany przez stację telewizyjną w przerwach między transmisją programów; służy do odpowiedniego ustawienia układów regulacyjnych odbiornika oraz układów przeznaczonych do kontroli i oceny parametrów obrazu.
dział informatyki zajmujący się tworzeniem obrazów obiektów rzeczywistych i wyimaginowanych.
przyrząd do badania struktury przedmiotu przez obserwację lub rejestrację charakterystycznego dla tego przedmiotu obrazu dyfrakcyjnego (zw. również obrazem fourierowskim lub widmem przedmiotu).
OCR 
, ang. Optical Character Recognition , optyczne rozpoznawanie znaków,
jedna z metod identyfikacji i zamiany graficznego obrazu znaków (liter, cyfr i in.), drukowanych lub zapisanych ręcznie, na ich cyfrową reprezentację (np. kod ASCII), przeprowadzana za pomocą opt. czytników lub skanerów oraz specjalnych programów komputerowych (OCR);
, ang. Optical Character Recognition , optyczne rozpoznawanie znaków,
dział optyki zajmujący się przetwarzaniem sygnałów opt. w dziedzinie częst. przestrzennych;
