rolne
Encyklopedia PWN
obszar niezagospodarowany, trwale lub czasowo nieużytkowany rolniczo;
nadzwyczajna zmiana w stosunkach własności ziemi wprowadzona na drodze ustawowej ze względów społecznych, narodowych, politycznych lub, rzadziej, ekonomicznych, polegająca na wywłaszczeniu wielkich posiadaczy z całości lub części ich ziemi i rozparcelowaniu jej między bezrolnych lub małorolnych chłopów z jednoczesnym nadaniem im tytułu własności.
wyodrębniane dawniej z przemysłu spoż. kierunki wytwórczości ściśle związane z gospodarstwem rolnym, gł. przez surowiec i lokalizację;
bank państwowy, założony 1919 w Warszawie jako Polski Państwowy Bank Rolny,
chemia rolna, chemia rolnicza, agrochemia,
dyscyplina nauk. zaliczana do nauk roln., zajmująca się badaniem żyzności gleby, nawozów, zagadnień związanych z nawożeniem i odżywianiem się roślin;
interwencjonizm rolny, interwencjonizm państwowy w rolnictwie,
rodzaj polityki protekcyjnej państwa, której celem jest stabilizacja rynków rolnych oraz wspieranie przekształceń strukturalnych rolnictwa i obszarów wiejskich.
