rezystywnością
Encyklopedia PWN
ciała bardzo słabo przewodzące prąd elektryczny;
materiały (i wyroby) stosowane w elektrotechnice, elektronice i elektrotermii ze względu na ich właściwości (duża rezystywność i wytrzymałość elektr., mała stratność elektr., ogniotrwałość itp.)
substancje bardzo słabo przewodzące prąd elektr. (dielektryki), stosowane do izolowania przewodów (kabli), części maszyn i urządzeń elektrycznych.
glinu azotek, AlN,
związek glinu z azotem;
omometr, Ω · m,
jednostka oporu elektrycznego właściwego (rezystywności) w układzie SI;
opór elektryczny właściwy, rezystywność,
wielkość charakteryzująca właściwości elektryczne materiału; opór elektryczny przewodnika jednorodnego o długości 1 m i przekroju poprzecznym 1 m2;
