rezystancją
Encyklopedia PWN
elektrometr
przyrząd przeznaczony najczęściej do pomiaru małych napięć, prądów lub ładunków elektr. przy bardzo dużej rezystancji wejściowej;
[gr. ḗlektron ‘bursztyn’, metréō ‘mierzę’],
energia układu ładunków elektr.;
eurozłącze, ang. euroconnector,
złącze (gniazdo i wtyk) w sprzęcie TV przeznaczone do przesyłania sygnałów wizyjnych i fonicznych (obrazu i dźwięku), niezależnie w obu kierunkach, między odbiornikiem telewizyjnym i urządzeniami zewn., które z nim współpracują (np. magnetowidem, gramowidem);
rezystor półprzewodnikowy, którego rezystancja zależy od strumienia padającego nań promieniowania elektromagnetycznego (z zakresu opt.);
jedna z technik stosowanych w mikroelektronice, gł. przy produkcji układów scalonych warstwowych (hybrydowych).
układ 2 równoległych, izolowanych od siebie przewodów elektr., tworzących linię przesyłową symetryczną lub koncentryczną (współosiową), o długości porównywalnej z długością fali elektromagnetycznej, rozchodzącej się wzdłuż linii (wzbudzonej przez źródło napięcia przemiennego zasilającego tę linię), lub większej od niej, i o znacznie mniejszych pozostałych wymiarach.
