rentgenowska
Encyklopedia PWN
instrumenty służące do obserwacji obiektów astr. w zakresie promieniowania rentgenowskiego i gamma, charakteryzujące się stosunkowo wysoką kątową zdolnością rozdzielczą.
metoda analizy chem. polegająca na badaniu charakterystycznego widma rentgenowskiego;
astrofizyka
najobszerniejszy dział współczesnej astronomii obejmujący badania budowy, ewolucji, składu chemicznego i in. właściwości ciał niebieskich.
[gr. ástron ‘gwiazda’, physikḗ ‘przyrodoznawstwo’],
zespół metod służących do określania struktury materii, tj. rodzaju atomów, z których jest ona zbudowana i rozmieszczenia ich w przestrzeni.
Exosat, Europejskie Rentgenowskie Obserwatorium Satelitarne,
satelita astr. ESA, działający 1983–86; służył do prowadzenia obserwacji promieniowania rentgenowskiego planet (Jowisz), gwiazd i ich układów podwójnych, pozostałości po supernowych, galaktyk, kwazarów, gromad galaktyk itp.;
HEAO 
, ang. High Energy Astronomy Observatory , Obserwatorium Astronomiczne Wysokich Energii,
seria 3 dużych amer. satelitów astr., przeznaczonych do obserwacji emitowanego przez źródła kosm. promieniowania rentgenowskiego (X) oraz γ, a także promieniowania kosmicznego;
, ang. High Energy Astronomy Observatory , Obserwatorium Astronomiczne Wysokich Energii,
