rentgenowska

Encyklopedia PWN

med. aparat do radiografii, w którym źródłem promieniowania jest radioizotop (166Ho, 170Tm, 197Hg) emitujący promieniowanie γ o energii zbliżonej do promieniowania rentgenowskiego (70–150 keV).
teleskop wysokoenergetyczny przeznaczony do odbioru promieniowania rentgenowskiego.
zespół urządzeń wzmacniających i przetwarzających utajony obraz rentgenowski na obraz telew. prezentowany następnie na ekranie monitora.
obraz uzyskany na światłoczułej błonie za pomocą promieni rentgenowskich przenikających przez badany obiekt, ukazujący jego wewnętrzną strukturę; potoczna nazwa → rentgenogramu.
metoda badania radiolog.; szybkie wykonywanie zdjęć małego formatu (klatki piersiowej), wykorzystywane gł. w masowych badaniach profilaktycznych.
tomografia
[gr. tomós ‘cięty’, ‘tnący’, gráphō ‘piszę’],
sposób uzyskiwania dwuwymiarowego obrazu przekroju obiektu trójwymiarowego w dowolnie wybranej płaszczyźnie, w celu poznania jego struktury wewn., bez konieczności naruszania tej struktury;
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia