rentgenogramów
Encyklopedia PWN
med. czarno-biały obraz zarejestrowany na błonie rengenowskiej (ma ona postać arkuszy o znormalizowanej wielkości umieszczanych w kasetach);
krystal. obraz zarejestrowany na błonie fot. w postaci śladów wiązek promieniowania rentgenowskiego, które uległy dyfrakcji na sieci krystal. (tzw. dyfrakcyjny obraz kryształu);
krystalografia rentgenowska, rentgenografia,
dział krystalografii obejmujący metody badania monokryształów i ciał polikrystalicznych wykorzystujące dyfrakcję promieni rentgenowskich na sieciach przestrzennych kryształów (dyfrakcja fal).
rodzaj goniometru rentgenowskiego;
goniometr
krystal. przyrząd służący do pomiaru kątów między ścianami kryształu (g. kontaktowy, g. refleksyjny) oraz do rejestracji rentgenowskich obrazów dyfrakcyjnych monokryształów i ciał polikrystalicznych (g. rentgenowskie).
[gr. gōnía ‘kąt’, metréō ‘mierzę’],
mikrofotometr
przyrząd do pomiaru w skali mikroskopowej współczynnika przepuszczalności światła, współczynnika odbicia światła, gęstości opt. preparatów oraz obrazów fot.: spektrogramów, rentgenogramów, zdjęć astr. i in.
[gr.],
