religijną
Encyklopedia PWN
kontrreformacja
prąd w Kościele katolickim kształtujący XVI–XVII w. reformę życia kościelnego, będący reakcją na reformację.
[łac. contra ‘przeciw’, reformatio ‘przekształcenie’],
literatura perskojęzyczna rozwijała się na bardzo rozległym obszarze: na płaskowyżu irańskim, a także w Azji Środkowej i Indiach;
pojęcie należące współcześnie do języka potocznego, występujące także w dyskursie publicznym oraz w naukach społecznych; w rozumieniu potocznym polityka oznacza: umiejętność sprawowania władzy publicznej; działania rządu; zdolność mobilizowania członków zbiorowości do wspólnego wysiłku na rzecz celów społecznych i zyskiwania ich posłuchu dla decyzji władzy; umiejętność skutecznej realizacji wyznaczonych celów społecznych w podzielonym, zróżnicowanym społeczeństwie.
grupa ludów semickich uznających język arabski za rodzimy, niestanowiących jednolitej grupy etnicznej.
królowa Anglii i Irlandii.