rekrystalizacja
Encyklopedia PWN
masa lodu powstała na lądzie z nagromadzonego w dużych ilościach śniegu, znajdująca się w stałym, powolnym ruchu;
nauka zajmująca się strukturą i właściwościami (chem., fiz., mech., technol.) metali i stopów oraz zależnością między właściwościami materiałów metalicznych a ich składem chem., przebiegiem procesów krystalizacji, działaniem obciążeń zewn. i zmian temperatury.
metamorfizm
ogół procesów powodujących zmianę składu mineralnego i przeobrażenie tekstury skał lub złóż, zachodzących zazwyczaj w głębszych poziomach skorupy ziemskiej, pod wpływem zmiany warunków fizykochemicznych, w których te utwory powstały;
[gr.],
faza stała (zwykle dwu- lub trójskładnikowa), składająca się albo wyłącznie z pierwiastków metalicznych, albo z pierwiastków metalicznych i niemetalicznych, mająca właściwości pośrednie między właściwościami roztworu stałego i typowego związku chem. o wiązaniach jonowych lub kowalencyjnych.
proces technol. zmieniający głównie właściwości mech. stali i niektórych stopów nieżelaznych w stanie stałym przez wywołanie w nich zmian strukturalnych, będących efektem łącznego oddziaływania temperatury, czasu i odkształceń plast. (połączenie zabiegów obróbki cieplnej i plast.).
pegmatyty
skały magmowe powstałe w końcowym stadium krystalizacji magmy z resztek stopu magmowego pozostałego po gł. etapie zestalenia się magmy (pomagmowe procesy) lub skały metamorficzne utworzone podczas metamorfizmu regionalnego, wskutek rekrystalizacji minerałów przy udziale metasomatozy;
[gr. pḗgma ‘rzecz stwardniała’],
