regularną
Encyklopedia PWN
najliczniejsza polska regularna jednostka partyzancka podczas II wojny światowej;
dyfrakcja fal, ugięcie fal,
fiz. zespół zjawisk związanych z odstępstwami od praw optyki geometrycznej występującymi podczas rozchodzenia się fal, na brzegach nieprzezroczystych przesłon, a także na niejednorodnościach ośrodka, i to tym wyraźniej, im bardziej rozmiary przeszkód (otworów) są zbliżone do długości fali.
dysputa
filoz. średniowieczna, znana już w XII w., forma szkolnej, później uniwersyteckiej, działalności dydaktycznej w zakresie teologii i sztuk wyzwolonych;
[łac. disputatio ‘rozprawa’, ‘wykład’],
termin wprowadzony 1968 przez I. Prigogine’a na określenie spontanicznego porządkowania się układów termodynamicznych dalekich od stanu równowagi, w celu odróżnienia od struktur występujących w równowadze termodynamicznej, np. kryształów.
mat. wielkość charakteryzująca moment przejścia fazowego nieliniowego układu dynamicznego od zachowań regularnych (długoterminowo okresowych) do zachowań, w których mogą się pojawić stany chaotyczne (turbulencje).
ferryty
materiały magnet. — złożone tlenki metali zawierające tlenek żelaza Fe2O3;
[łac. ferrum ‘żelazo’],
