regionalny
Encyklopedia PWN
miasto w województwie małopolskim, na obszarze Rowu Podtatrzańskiego, Tatr i Pogórza Spisko-Gubałowskiego, nad Zakopianką i licznymi potokami (m.in. Bystra, Cicha Woda, Strążyski, Biały, Olczański), na wys. 800–1000 m (najwyżej położone miasto w Polsce), w pobliżu granicy ze Słowacją; siedziba powiatu tatrzańskiego.
Zalaegerszeg
m. w zachodnich Węgrzech, w Kraju Zadunajskim, nad rz. Zala (uchodzi do jez. Balaton); ośrodek adm. komitatu Zala.
[zọloẹgerseg] 
,
,
stan środowiska wynikający z wprowadzenia do powietrza, wody lub gruntu albo nagromadzenia na powierzchni ziemi substancji stałych, ciekłych lub gazowych albo energii w takich ilościach lub w takim składzie, że może to ujemnie wpływać na zdrowie człowieka, przyrodę ożywioną, klimat, glebę, wodę lub powodować inne niekorzystne zmiany, np. korozję materiałów.
architekt, urbanista, historyk urbanistyki i architektury;
miasto w województwie wielkopolskim, w powiecie nowotomyskim, w Bruździe Zbąszyńskiej, nad Obrą i Jez. Zbąszyńskim.
Zdziar, Ždiar ,
w. na Słowacji, w kraju preszowskim, u południowo-zachodniego podnóża i na stokach Magury Spiskiej, na wschód od Przełęczy Zdziarskiej, w dolinie rz. Biela;
,
