regionalizm

Encyklopedia PWN

[łac.],

zespół działań politycznych, społeczno-kulturowych, ekonomicznych, a nawet ideologicznych podejmowanych przez określoną społeczność terytorialną, której samorozumienie i poczucie własnej odrębności w stosunku do innych zbiorowości cechuje się silną identyfikacją ze swoistymi dla niej, reprodukowanymi w procesach wychowania i socjalizacji wzorcami tożsamości kolektywnej o podłożu kulturowym, etnicznym, religijnym, językowym itd. oraz skorelowanymi z nimi formami więzi społecznych. Regionalizm jest więc intencjonalnym, ukierunkowanym na osiągnięcie pewnych celów i zorganizowanym typem działań społecznych zmierzających do zwiększenia spójności wewnętrznej danej zbiorowości lokalnej na drodze aktywnej kooperacji jej członków.

regionalizm

[łac.],

cecha fonetyczna, forma gramatyczna, wyraz, znaczenie wyrazu lub konstrukcja składniowa, właściwe mowie pewnego regionu.

Banda,

grupa literacko-artystyczna istniejąca ok. 1909–1910 w Wilnie;

Belgia. Literatura.

Brancati

[brankạti]

Vitaliano, ur. 24 VII 1907, Pachino k. Syrakuz, zm. 25 IX 1954, Turyn,

wł. pisarz i dziennikarz;

Bukowski Andrzej, ur. 30 XI 1911, Stare Polaszki k. Kościerzyny, zm. 14 II 1997, Gdańsk,

historyk literatury;