redoks

Encyklopedia PWN

potencjał utleniająco-redukujący, potencjał redoks, potencjał pary redoks,
potencjał elektrody zbudowanej z danej pary redoks (np. Pb | Pb2+);
bioelektrochemia
[gr.],
elektrochemia biologiczna,
dziedzina nauki z pogranicza chemii i biologii badająca biol. procesy przebiegające z przeniesieniem ładunku (procesy redoks, transport jonowy) oraz wykorzystująca metody elektrochem. do poznawania lub odtwarzania innych zjawisk i procesów w układach biologicznych.
chemia bionieorganiczna, biochemia nieorganiczna,
interdyscyplinarna dziedzina wiedzy (z pogranicza chemii i biologii) badająca pierwiastki chem. (i ich związki, gł. koordynacyjne) występujące w organizmach żywych i istotne dla funkcjonowania tych organizmów, a także syntetyczne modele kompleksów biologicznych.
wskaźnik, indykator,
chem. substancja, która w określonych warunkach wykazuje wyraźną zmianę właściwości, najczęściej zmianę lub pojawienie się zabarwienia, fluorescencji, chemoluminescencji i in., co pozwala na stwierdzenie odczynu badanego roztworu albo obecności określonego jonu lub cząsteczki.
difenyloamina, N-fenyloanilina, (C6H5)2NH,
związek organiczny, amina aromatyczna, bezbarwne kryształy;
elektroda
[gr. ḗlektron ‘bursztyn’, hodós ‘droga’],
chem. układ złożony z przewodnika elektronowego (metal, półprzewodnik) stykającego się z przewodnikiem jonowym (najczęściej ciekły elektrolit), w którym może przebiegać reakcja elektrodowa utleniania-redukcji.
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia