rdzeń
Encyklopedia PWN
archeol. kultura protoneolityczna i wczesnoneolityczna zajmująca w VIII–VI tysiącleciu p.n.e. obszar gór Zagros w Iraku i Iranie oraz Niz. Mezopotamską;
Mojżesz, żył w 1. poł. XIII w. p.n.e.,
główny twórca i prawodawca judaizmu, prorok uznawany w 3 tradycjach religijnych: judaizmie, chrześcijaństwie i islamie.
przezroczysta ciecz wypełniająca wnętrze komór mózgowych, kanał centralny rdzenia kręgowego i przestrzeń podpajęczynówkową (mózgowo-rdzeniowe opony).
odcinek mózgu kręgowców położony pomiędzy śródmózgowiem a rdzeniem przedłużonym, wysunięty ponad te części, tworzący strop komory IV (mózgowe komory);
archeol. sposób przygotowania i eksploatacji rdzenia krzemiennego, zwykle o kształcie krążkowym (stąd zw. również techniką rdzenia krążkowego), pozwalający na uzyskanie krótkich, szerokich odłupków w formie często zbliżonej do trójkąta;
nerka, ren,
parzysty narząd moczotwórczy kręgowców;
