rdzeniem
Encyklopedia PWN
bot. centralna (przyosiowa), miękiszowa część łodygi, w której nie występują wiązki przewodzące;
rdzeń, pierwiastek,
językozn. podstawowy morfem wyrazu stanowiący o jego znaczeniu, do którego mogą być dołączone morfemy afiksalne (afiks) słowotwórcze i fleksyjne;
część ośrodkowego układu nerwowego, położona w kanale kręgowym;
rdzeń przedłużony, opuszka, rdzeniomózgowie,
część pnia mózgu położona między mostem a rdzeniem kręgowym;
archeol. blok kamienia służący do odbijania odłupków i wiórów, z których, za pomocą retuszu, formowano narzędzia;
część obwodu magnet., wykonana z materiału ferromagnet., otoczona zwojami cewki;
