ratalny

Encyklopedia PWN

forma sprzedaży ułatwiająca zakup towarów o wysokiej cenie dzięki regulowaniu zapłaty stopniowo (ratami).
ekon. systemy powiązań i zależności między różnego rodzaju instytucjami bankowymi, zwykle określone przez prawo bankowe w danym kraju, które ustala m.in. rolę banku centralnego, rodzaje banków, ich zakres działania oraz zadania nadzoru bankowego.
kredyt
[łac. creditum ‘pożyczka’, ‘dług’],
ekon. pożyczka, transakcja polegająca na tym, że: jedna ze stron (wierzyciel lub kredytodawca) stawia do dyspozycji drugiej strony środki pieniężne, dobra realne bądź inne świadczenia albo zobowiązuje się pokrywać do określonej wysokości jej zadłużenie bądź wykonywać dyspozycje płatnicze; druga strona (dłużnik lub kredytobiorca) zwraca w ustalonych terminach równowartość wykorzystanych środków, a ponadto płaci kredytodawcy wynagrodzenie za korzystanie z tych środków w postaci oprocentowania (procent) liczonego proporcjonalnie do sumy i okresu wykorzystania kredytu; dla dłużnika otrzymanie kredytu oznacza powstanie zobowiązania (długu).
dział handlu zajmujący się detaliczną i hurtową sprzedażą książek, czasopism, broszur, a także reprodukcji dzieł sztuki, pomocy szkolnych, map, nut, płyt i taśm z nagraniami itp.;
rodzina księgarzy, drukarzy i wydawców:
banki
[wł. banca ‘stół’, ‘ława’],
ekon. przedsiębiorstwa zajmujące się pośrednictwem finansowym polegającym na gromadzeniu depozytów i udzielaniu kredytów.
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia