rakiety nośne

Encyklopedia PWN

rakieta do lotów kosm. i wyprowadzania statków kosm. na orbitę;

[niem.],

obiekt latający, napędzany silnikiem rakietowym i służący do przenoszenia ładunku użytecznego, np.: ładunku bojowego, statku kosmicznego, aparatury badawczej;

rakieta kosmiczna

→ rakieta nośna.

astronautyka

[gr. ástron ‘gwiazda’, nautikḗ ‘żegluga’],

kosmonautyka,

zespół wielu dyscyplin naukowych i technicznych zajmujących się przygotowaniem i realizacją lotów poza atmosferę Ziemi (loty kosmiczne), których głównym celem jest poznanie przestrzeni kosmicznej i znajdujących się w niej obiektów, przeprowadzenie specjalistycznych badań i eksperymentów naukowo-technicznych oraz zastosowanie techniki kosmicznej do celów użytkowych.

Ariane

[arjạn]