rakietową
Encyklopedia PWN
środki techniczne służące do: celowego rażenia (obezwładniania, zabijania) ludzi i zwierząt oraz niszczenia różnego rodzaju obiektów materialnych (budowli, sprzętu) — broń wojskowa (bojowa), polowania na zwierzynę — broń myśliwska, rywalizacji sportowej — broń sportowa, oraz obrony osobistej i ochrony mienia (indywidualnego i społ.) — broń cywilna.
Lippisch
niemiecki aerodynamik i konstruktor lotniczy.
[lı̣pısz]
Alexander Martin, ur. 2 XI 1894, Monachium, zm. 11 II 1976, Cedar Rapids (stan Iowa),
Oberth
uczony niem.; jeden z pionierów techniki rakietowej, teoretyk astronautyki;
[ọ:b
rt]
Hermann, ur. 25 VI 1894, Nagyszeben (ob. Sybin, Rumunia), zm. 28 XII 1989, Norymberga,
rt]
całokształt spraw związanych z wojskiem i sposobem prowadzenia wojny.
związki chemiczne lub mieszaniny, w których pod wpływem zewn. impulsu energ. o odpowiedniej intensywności rozwinie się szybka reakcja chem. z wydzieleniem dużych ilości gazów o bardzo wysokiej temperaturze.
wojsk. zespół urządzeń przeznaczony do naprowadzania na cel i prowadzenia ognia w określonym kierunku: strzelania pociskami, odpalania pocisków rakietowych, wyrzucania bomb głębinowych, wystrzeliwania torped, także nadawania prędkości początkowej innym obiektom, np. samolotom bezzałogowym.
