radiacyjna

Encyklopedia PWN

nauka zajmująca się chem. i fizykochemicznymi właściwościami promieniotwórczych izotopów pierwiastków, zarówno naturalnych, jak i otrzymanych w sztucznych reakcjach jądrowych;

promieniowanie jonizujące,

fiz. promieniowanie elektromagnetyczne (rentgenowskie, γ) i korpuskularne (cząstki α, elektrony, neutrony i in.), które przechodząc przez materię ulega rozpraszaniu lub pochłanianiu, przekazując energię atomom i cząsteczkom ośrodka, przez który przenika (i z którym oddziałuje).

radioliza

[łac.-gr.],

przemiany chem. zachodzące w obiekcie w wyniku działania nań promieniowania lub cząstek o wysokiej energii;

betatron,

cykliczny akcelerator elektronów, w którym do przyspieszania cząstek wykorzystuje się zjawisko indukcji elektromagnetycznej;

biofizyka

[gr. bíos ‘życie’, łac. physica < gr. physikḗ ‘przyrodoznawstwo’ < gr. phýsis ‘natura’],

interdyscyplinarna dziedzina nauki zajmująca się fizycznymi i fizykochemicznymi podstawami procesów życiowych oraz wpływem zewnętrznych czynników fizycznych na te procesy;

dawkomierz, miernik dawki, dozymetr,

przyrząd do pomiaru (lub rejestracji) dawki lub równoważnika dawki, a także mocy dawki promieniowania jonizującego.

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>