rabinicznego

Encyklopedia PWN

[łac. < gr. < hebr.],

mozaizm, wyznanie mojżeszowe,

religia Żydów; także zespół wierzeń, wartości etycznych i postaw wynikający z tradycji i obyczajów narodu żydowskiego.

Ejbeszic, Eibeschutz, Jonatan, ur. ok. 1690, Kraków lub Pinczów, zm. 18 IX 1764, Altona k. Hamburga,

mistyk żydowski;

nauka badająca język hebrajski i kulturę z nim związaną.

Izmael Ben Elizeusz, zw. także Jiszmael Ben Elisza, żył na przeł. I i II w.,

rabin, jeden z największych twórców i kodyfikatorów prawa żydowskiego halachy i komentatorów Tory

Jochanan Ben Zakaj, żył w I w. n.e.,

główna postać okresu rabinicznego po zburzeniu Jerozolimy;

Materiały dodatkowe