równania Einsteina
Encyklopedia PWN
jedno z podstawowych praw fotochemii: liczba cząsteczek ulegających przemianie fotochemicznej jest równa liczbie kwantów promieniowania pochłoniętych przez reagujący układ;
wzór E = mc2 wyrażający związek między energią całkowitą obiektu i jego masą (relatywistyczną) określoną wzorem 
(m0 — masa spoczynkowa, v — prędkość obiektu, c — prędkość światła w próżni);
(m0 — masa spoczynkowa, v — prędkość obiektu, c — prędkość światła w próżni);
fiz. energia elektronu (fotoelektronu) emitowanego w wyniku zewnętrznego zjawiska fotoelektrycznegp (emisja fotoelektronowa) równa się różnicy energii padającego fotonu i pracy wyjścia elektronu z substancji.
fizyk, twórca teorii względności, jeden z twórców teorii kwantów i fizyki statystycznej.
pogląd mówiący, że stan każdego izolowanego układu fiz. w chwilach późniejszych jest jednoznacznie określony przez tzw. dane początkowe, tj. stan układu w chwili początkowej;
szczególny przypadek praw przyrody;
