płaszczyzny
Encyklopedia PWN
mat. płaszczyzna prostopadła do wektora normalnego (głównego) w danym punkcie krzywej gładkiej.
mat. płaszczyzna zawierająca wektory styczny i normalny główny w danym punkcie krzywej przestrzennej (trójścian Freneta);
mat. płaszczyzna, na której został ustalony kierunek dodatni i ujemny kąta płaskiego.
kąt między prostą i jej prostokątnym rzutem na płaszczyznę.