półprzewodnikach
Encyklopedia PWN
magnetooporowe zjawisko, zjawisko magnetorezystancyjne,
jedno ze zjawisk galwanomagnet. polegające na zmianie oporu elektr. półprzewodników i metali pod wpływem pola magnetycznego;
tranzystor
przyrząd półprzewodnikowy o co najmniej 3 elektrodach mający właściwość wzmacniania sygnałów elektr., tj. stanowiący element czynny układów elektronicznych;
[ang.],
akceptor
fiz. defekt sieci krystalicznej powodujący zwiększenie koncentracji nośników prądu w półprzewodniku;
[łac. acceptor ‘ten, kto przyjmuje’],
donor
fiz. defekt sieci krystalicznej powodujący zwiększenie koncentracji nośników prądu elektr. w półprzewodniku.
[łac.],
telekom. nieliniowy element (podzespół) akustoelektroniczny z akustyczną falą powierzchniową (akustoelektronika), umożliwiający takie przetworzenie 2 elektr. sygnałów, podanych na wejścia k., w którego wyniku powstaje sygnał elektr. opisany całką splotu funkcji przedstawiających przebiegi sygnałów wejściowych;