półprzewodnikach
Encyklopedia PWN
złącze prostujące, kontakt prostujący,
układ 2 stykających się ze sobą materiałów o różnym charakterze przewodnictwa elektr. (półprzewodniki, metale), mający nieliniową, asymetryczną charakterystykę prądowo-napięciową i związaną z tym zdolność prostowania prądu elektrycznego.
MOS, ang. Metal-Oxide-Semiconductor,
struktura półprzewodnikowa, stanowiąca układ 3 warstw: metalu, tlenku i półprzewodnika, wytwarzana technologią, zw. technologią MOS (będąca odmianą technologii planarnej).
kontaktowe zjawiska, zjawiska stykowe,
zjawiska elektronowe występujące na styku 2 różnych metali lub półprzewodników, a także na styku półprzewodnika z metalem.
teoria tłumacząca właściwości elektronowe ciał stałych w oparciu o mechanikę kwantową.
powstawanie napięcia lub prądu elektrycznego w ośrodkach przewodzących (metalach, półprzewodnikach, elektrolitach) wywołane przez rozchodzącą się falę sprężystą (ultradźwiękową);
dioda
przyrząd elektronowy o 2 elektrodach (anoda i katoda) odznaczający się nieliniową i niesymetryczną charakterystyką prądowo-napięciową;
[gr.],
