pułku
Encyklopedia PWN
major; oficer armii rosyjskiej;
komisja powołana III 1946 na podstawie decyzji Biura Polit. KC PPR w celu koordynacji działań jednostek WP, Korpusu Bezpieczeństwa Wewn. (KBW), Wojsk Ochrony Pogranicza, Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego, Milicji Obywatelskiej (MO), Ochotniczej Rezerwy Milicji Obywatelskiej (ORMO) w walce z pol. podziemiem niepodległościowym i UPA.
pol. ochotnicze formacje wojsk., powołane jesienią 1918 w celu przyłączenia Wileńszczyzny, Mińszczyzny i Grodzieńszczyzny do państwa pol.,
generał;
bateria
wojsk. artyleryjski pododdział ogniowy i taktyczny, część składowa dywizjonu lub pułku artylerii;
[fr.],
popularna nazwa szeregowych i oficerów 1. pułku ułanów Legionów Pol. w I wojnie świat. wywodząca się od pseud. dcy pułku W. Prażmowskiego-Beliny.