publicznych
Encyklopedia PWN
szkoła podyplomowa,
jeden z 2 zasadniczych działów prawa regulujący stosunki, w których występuje element władztwa publicznego, zwłaszcza stosunki związane z organizacją i funkcjonowaniem aparatu państw., a także stosunki między państwem a obywatelem (np.: prawo konstytucyjne, adm., finansowe, karne);
powołana 1815 jako nacz. władza szkolna Królestwa Pol.;
centralny organ administracji państw. działający XII 1954–XI 1956 w Polsce;
pożyczki zaciągane bądź udzielane przez państwo lub inny związek publicznoprawny (np. samorząd terytorialny), niekiedy też przez niektóre podmioty państwowe i komunalne;
w polskim prawie karnym każde przestępstwo polegające na przekroczeniu uprawnień lub niedopełnieniu obowiązków przez funkcjonariusza publicznego i działaniu przez to na szkodę interesu publicznego lub prywatnego;
